Night Crew

Norman Cook a właściwie Quentin Leo Cook znany bardziej jako Fatboy Slim ur. 31 lipca 1963 roku w miejscowości Bromley w Anglii. Norman to pierwszy pseudonim, którego zaczął używać zamiast imienia Quentin. Nazwa Fatboy Slim po raz pierwszy pojawiła się dopiero w 1996 roku, jako nazwa projektu stworzonego na potrzeby wytwórni. Jednak po sukcesach albumów stała się pseudonimem artystycznym. Norman Cook to uznany DJ, producent i kompozytor tanecznej muzyki elektronicznej związany z wytwórnią Skin Records. Uważany jest przez niektórych za twórcę i głównego promotora gatunku zwanego big beat.

Cook dorastał w Hrabstwie Surrey (Wielka Brytania). Tam też jako nastolatek założył zespół punkowy. W wieku 18 lat Cook dostał się na Politechnikę w Brighton (obecnie Uniwersytet w Brighton). Jako DJ próbował już swoich sił wcześniej, lecz dopiero na studiach rozwinął skrzydła na scenach klubowych w Brighton. W 1985 roku niejaki Paul Heaton założyciel zespołu The Housemartins, namówił go do zmiany rodzaju granej przez niego muzyki. Właśnie tam grał na basie i opanował trudną sztukę władania płytami winylowymi. Dzięki utworowi "Caravan of Love" zdobyli szczyty listy najlepszych singli w Wielkiej Brytanii . W 1988 roku zespół rozpadł się a Heaton i perkusista Dave Hemingway stworzyli później The Beautiful South. W tym czasie Cook rozpoczął współpracę z inżynierem studyjnym Simonem Thorntonem, z którym do dziś nagrywa.

Na przełomie lat 80-tych i 90-tych Cook zakłada związek muzyków studyjnych pod nazwą Beats International, wśród których znaleźli się m.in. Lindy Layton, Andy Boucher. Działalność artystów procentuje pierwszymi albumami pt.”Let Them Eat Bingo” a singiel "Dub Be Good to Me"osiąga najwyższe miejsca na listach najlepszych singli. W 1991 roku zespół wydaje kolejną płytę „Excursion on the Version”, której styl muzyczny nawiązywał do dubu i reggae, lecz nie cieszył się ona tak dużą popularnością jak poprzedni album. Wkrótce nawiązuje także współpracę z zespołem "Freakpower" i nagrywa wspólnie kilka utworów, które jeszcze długo nie odejdą w zapomnienie, np. "No Way" - wesoły, wpadający w ucho, melodyjny kawałek raczej w stylu latino-breakbeat, niż rap lub acid-house. A także "Turn On Tune In Cop Out" z debiutanckiego albumu "Drive Thru Booty” z 1994 roku, który to zostaje przez firmę Levi's użyty w kampanii reklamowej.

Kolejnym tworem Cooka było nagranie w 1995 roku solowego albumu house'owego pod pseudonimem Pizzaman. Z pomocą przy pracy nad albumem pospieszyło mu kilku znajomych producentów m.in.Tim Jeffery i JC Reid. Z albumu tego pochodzi utwór "Happiness", który wykorzystała firma Del Monte w reklamie soków owocowych w Wielkiej Brytanii.

Rok 1996 niesie ze sobą kolejne zmiany. Tym razem przyszedł czas na zmianę wytwórni, co wiązało się jednocześnie ze zmianą pseudonimu artystycznego. Ponieważ pseudonim "Pizzaman" należał do jego starej wytwórni, Cook wymyślił sobie nowe pseudo "Fatboy Slim". W roku 1997 w błyskawicznym tempie (w tydzień czasu w swoim domowym studio, urządzonym na strychu) Norman nagrał swoją debiutancką płytę "Better Living Through Chemistry" (wydaną przez Skint Records). Album nie odniósł znaczącego sukcesu ale zawierał całkiem nowe brzmienia, mnóstwo kawałków w stylu big-beat i bardzo dużo psychodelicznej muzyki tak więc był pierwszym krokiem do prawdziwej popularności. Pełen sampli w stylu retro i funkowych kompozycji album był jednym z pierwszych zaznaczająch nowy styl big beatu. Z niego to właśnie pochodzą hity "Everybody Needs a 303" a także remiks utworu "Brimful of Asha" zespołu Cornershop. Wówczas to gdy utwory trafiły na najwyższe miejsca list przebojów, takie gwiazdy jak Madonna i U2 zaproponowały Slimowi współpracę.

Następnym wielkim krokiem w jego karierze było ukazanie się w 1998 roku najbardziej znanego albumu „You’ve Come a Long Way, Baby”. To kompilacja big-beatowo - funkowo - klubowa z którego większość utworów znalazła się na wysokich miejscach światowych list przebojów. Prawdopodobnie najsłynniejszy z nich to hitowy singiel „Rockafeller Skank”. Z tej płyty pochodzą również takie przeboje jak: "Right Here, Right Now", "Gangster Tripping", "Praise You"(którego reżyserem jest Spike Jonze). Album stał się absolutnym hitem, nowością i bestsellerem wśród nagrań muzycznych, przyniósł Slimowi mnóstwo nagród MTV i Grammy i to nie tylko za stworzenie fantastycznej, przebojowej i bardzo wesołej muzyki, idealnie nadającej się na imprezy, ale też za oryginalne i wybitne teledyski do jego utworów.

Umiejętność Normana żonglowania samplami owocowała coraz to większymi sukcesami. Utwory Fatboy Slima zaczęły pojawiać się w filmach, serialach telewizyjnych i kolejnych reklamach. Praca z samplami stanowi trzon muzycznej działalności artysty, a jego twórczość jest pełna wyrafinowanych dźwięków tak więc ogromnym uznaniem cieszą się remiksy w jego wykonaniu. Do najpopularniejszych należą: "Brimful Of Asha" (Cornershop) "I See You, Baby" Groove Armady "Body Movin" Beastie Boys.

Kolejne osiągnięcie to wydanie w roku 2000 albumu “Halfway Between the Gutter and the Stars “, na którym to znalazły się dwa utwory nagrane wspólnie z Macy Gray, delikatny "Sunset (Bird of Prey)" skupiający się na samplu z głosem Jima Morrisona z The Doors oraz "Weapon of Choice". W teledysku do tego ostatniego, który zdobył aż 18 nagród (w tym tytuł Najlepszego Teledysku Wszechczasów), wystąpił popularny aktor Christopher Walken.

W roku 2002 magazyn Q wpisał Fatboy Slima na listę “50 zespołów, które trzeba zobaczyć przed śmiercią".

Rok 2004 przynosi wydanie dwóch remiksów opartych na utworach "Happy" Maxa Sedgley'a i "Follow Me Follow Me (Quem que Caguetou)" zespołu Black Alien & Speed. Ten ostatni stał się popularny w Europie po tym, jak pojawił się w reklamie Nissana X-Trail (w reklamie można usłyszeć remiks Fatboy Slima).

Po czterech latach przerwy w działalności w październiku 2005 roku Fatboy Slim wydaje kolejny album zatytułowany “Palookaville”. Album ten ukazuje znaczącą zmianę w stylu Cooka. Rezygnuje on z korzystania pętli i sampli a skupia się na bardziej konwencjonalnym kształcie utworów. W wielu przypadkach korzysta z oryginalnych nagrań na rzeczywistych instrumentach (Cook gra na gitarze basowej, Simon Thornton na wielu innych instrumentach, a czasami pojawiają się gościnnie inni artyści, np. Justin Robertson). Zmiana stylu doprowadza także do zmian w technikach produkcji i technologii studyjnej. Projekt składa się zarówno z utworów typowych dla Fatboy Slima (jak np. "Jin Go Lo Ba") jak i utworów z pełnym wokalem (np. odnowiony "The Joker" zespołu Steve Miller Band, do którego teledysk został zrealizowany z małymi kotkami w głównych rolach).

W roku 2005 jego singiel z poprzedniego roku, "Wonderful Night" został zawarty w grze Dance Revolution Extreme 2 na Playstation 2. A podczas koncertu na Festiwalu Glastonbury zrealizowano występ obfity w spektakularne efekty wizualne na wielkich ekranach w tle (z konsolą dla DJ-a umieszczoną pośrodku) oraz trójwymiarowy pokaz świetlny, do oglądania którego uczestnicy dostali specjalne okulary.

W październiku 2005 roku Fatboy Slim i wokalista zespołu Talking Heads David Byrne ogłosili, iż planują stworzyć musical o Imeldzie Marcos. Premiera występu miała miejsce w marcu 2006 na festiwalu sztuki w Adelaide (Australia).

Potwierdzeniem faktu, że zespół wciąż stara się zadowolić swoich fanów jest najnowszy album “Why Try Harder” z największymi hitami Fatboy Slima, wydany w czerwcu 2006 roku. Składa się on z osiemnastu utworów, wśród których znajdują się dwa nowe utwory - "Champion Sound" i "That Old Pair of Jeans". Tytuł pochodzi z okładki płyty “You've Come A Long Way Baby”, która przedstawia otyłego mężczyznę w koszulce z napisem "I'm #1 so why try harder" (Jestem numerem 1, więc po co się mocniej starać). Cook podkreślał w wywiadach, że "Why try harder" to nie pytanie, lecz stwierdzenie.

Fatboy Slim wyprowadził muzykę taneczną daleko poza mury klubów, wprowadził ją na salony i na czołówki list przebojów.


Wszystkie informacje za portalem muzyka.wp.pl